Διάφορα θέματα προετοίμαζα για σήμερα: την επίσκεψη Μπαρόζο, την απόφαση Πανεπιστημίου Κύπρου, και την αντίδραση της ΟΕΛΜΕΚ. Αλλά αυτά φαίνονται κάπως ασήμαντα μπροστά στη μεγάλη είδηση που πάγωσε τον πλανήτη: το θάνατο του Michael Jackson.
Καινοτόμος, show-man, ο καλύτερος χορευτής όλων των εποχών, "διεστραμμένος", χαμένος, θλιμμένος. Ο MJ έζησε μία ζωή που έχω την εντύπωση δεν ήταν ακριβώς δική του. Σίγουρα ένας πολύ χαμένος άνθρωπος που μοιάζει να μην έχει ηρεμίσει ποτέ. Φυσικά τόση φήμη, τόσος πλούτος, τόση πίεση από τόσο νεαρή ηλικία δεν μπορούν παρά να αφήσουν δαίμονες στη ψυχή ενός ανθρώπου.
Μεγάλωσα με τη μουσική του, και έστω και αν όλοι σήμερα μιλάνε για τη δουλειά του της δεκαετίας του '80, εγώ πιστεύω τα καλύτερα καλλιτεχνικά έργα του ήταν κατά τη δεκαετία του '90. Πάντως καθ'όλη τη καριέρα του υπήρξε πρωτοστάτης σε είδη μουσικής και χορογραφίας, όπως επίσης και απίστευτα επικοινωνιακός με το κοινό του.
Michael Jackson, σε ευχαριστούμε... RIP
No comments:
Post a Comment
Σχολιάστε παρακαλώ, αλλά με μέτρο...