Στην Κύπρο έχουμε την τάση να απορρίπτουμε ό,τι διαφωνούμε. Σε σημείο μάλιστα που να πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η απόρριψή μας, η διαγραφή του διαφορετικού από το πεδίο, είναι ορθή και πρέπει να στηρίζεται από όλη την κοινωνία.
Ένα από τα προβλήματα αυτής της αντίληψης είναι ότι αγνοεί τελείως το ότι το διαφορετικό επίσης μπορεί να έχει στήριξη. Με αυτό τον τρόπο η απόρριψη του διαφορετικού απορρίπτει ουσιαστικά ένα μέρος της κοινωνίας, όσο μικρό ή μεγάλο κι’ αν είναι.
Αν μάλιστα η απόρριψη προέρχεται από ένα άτομο με κάποια εξουσία τότε υπάρχει ο κίνδυνος της απολυταρχίας, του διπολισμού και διχασμού.
Διαφωνία μπορεί να υπάρχει χωρίς να συμβιβάζουμε τις δικές μας θέσεις. Αυτή είναι η γλύκα της πολυφωνίας, της ελευθερίας της έκφρασης και σκέψεις, της δημοκρατίας και της δημιουργίας.
Πρέπει να μάθουμε επιτέλους στην Κύπρο να συνυπάρχουμε με διαφορετικές απόψεις και τρόπους ζωής, στοχεύοντας στη δημιουργία και την εξέλιξη. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό στον πιο ελεύθερο «χώρο» που έχουμε, το Internet, τότε έχουμε αποτύχει. Όλοι μας!
